گوش کن،جاده صدا ميزند،از دور قدم هاي تو را .....
چشم تو زينت تاريکي نيست....
پلک هارا بتکان ، کفش به پا کن و بيا.....
بيا تا جايي که، پر ماه به انگشت تو هشدار دهد...
و زمان روي کلوخي بنشيند با تو ...
و مزامير شب اندام تو را، مثل يک قطعه ي آوار به خود جذب کنند....
پارسايي ست در ان جا که تو را خواهد گفت:
بهترين چيز، رسيدن به نگاهيست، که از حادثه ي عشق تر است...